Dana 22. novembra 1868. godine odigrana je prva pozorišna predstava Narodnog pozorišta u Beogradu.
Dok se gradila zgrada novoosnovanog Narodnog pozorišta, na zemljištu kod Stambol kapije, u nedjelju 22. novembra 1868. godine, izvedena je prva predstava – historijska drama u pet prizora, “Đurađ Branković“, Karla Obernjaka. Predstava je igrana na privremenoj lokaciji u tadašnjoj Kosmajskoj ulici na broju 51, u adaptiranoj Sali gostionice ”Kod engleske kraljice”, u kući koju je pozorišni odbor zakupio od Miloša Sušića, sveštenika i paroha Saborne crkve. Za adaptaciju prostora bio je angažovan arhitekta Aleksandar Bugarski.
Prijevod i adaptaciju predstave potpisao je tek postavljeni upravnik Narodnog pozorišta Jovan Đorđević. Pred predstavu je izvedena ”Srpska uvertira”, kompozitora Dragutina Reša, a uvodnu riječ o pozorišnoj umjetnosti i dramskoj književnosti održao je književnik Milorad Popović Šapčanin.
Šušićeva kuća, prostor pionirskih početaka zvanične teatarske umjetnosti u Beogradu se nalazila u neposrednoj blizini tadašnje Varoš kapije, stari dio Beograda, nastao u blizini mjesta na kojem se nekada nalazila jedna od četiri kapije, kroz koje se ulazilo u beogradsku varoš, danas više ne postoji. Ne postoji ni kolektivno sjećanje o njoj, iako je ona mjesto nastanka jedne od najznačajnijih kulturnih ustanova u Beogradu. U njoj će glumci Narodnog pozorišta do kraja maja naredne 1869. godine odigrati čak sedamdeset predstava, da bi novu pozorišnu sezonu otvorili u novoizgrađenoj zgradi Narodnog pozorišta, 30. oktobra 1869. godine.
