Kako je NATO hladnoratovski bumerang udario EU i zašto bi Evropa trebalo da se udruži sa Rusijom i Kinom

5. novembra u Beču, u Austriji, održan je skup u znak sjećanja na žrtve masakra u ponedeljak koji je odnio živote četvoro, a još 22 ljudi je ranjeno. Francuski političar Karel Vereycken objasnio je kako se Evropa našla na nišanu islamizma i zašto EU hitno treba da se udruži sa Rusijom i Kinom da bi riješila problem.

Pucnjava u Beču uslijedila je ubodnim napadima u Nici i Parizu. Francuske i austrijske vlasti slažu se da napadi imaju sve odlike islamističkih terorističkih djela.

Korijeni hladnog rata islamizma: Da li se pilići vraćaju kući?

Iako su neki posmatrači sugerisali da bi incidenti uboda nožem u Francuskoj mogli nekako biti povezani sa suđenjem 14 osumnjičenih za napad na Charlie Hebdo 2015. godine i zavjetom Emmanuela Macrona da će promovisati francuski sekularizam, naknadna pucnjava u Beču ukazala je „da je to pitanje mnogo veće od nekoliko namjerno provokativnih karikatura“, kaže Karel Vereycken, politički analitičar i potpredsjednik Solidarite & Progres, političke stranke koju je osnovao Jacques Cheminade.

Primijetivši da bi bila greška svesti fenomen na čisto sociološko pitanje, političar kaže da porijeklo islamskog terorizma potiče iz hladnog rata kada su džihadisti korišteni kao efikasno sredstvo protiv protivnika NATO.

Britanska premijerka Margaret Thatcher započela je finansiranje avganistanskih mudžahedina i „islamskog otpora“ za borbu protiv SSSR početkom 1980-ih, podsjeća Vereycken, pozivajući se na strogo povjerljive dokumente Ujedinjenog Kraljevstva koji su iznijeti u javnost u decembru 2010. Dokumenti pokazuju da su London i Washington aktivno pružali vojnu pomoć mudžahedinima tokom SSSR vojne akcije u Avganistanu. Zemlje su podsticale kontinuirani gerilski otpor da „to skupo košta Sovjetski Savez“ i održavale su islamski svijet uzburkanim tokom sovjetsko- avganistanske operacije.

„Hiljade radikalnih džihadista, koji su dolazili iz sjeverne Afrike, Bliskog istoka i Balkana, učestvovali su u ovom američko-britanskom ratu protiv SSSR“, kaže francuski političar. „Kada su se 1989. godine sovjetske snage povukle iz Avganistana, mnogi od ovih „avganistanskih “ veterana vratili su se u svoje matične zemlje, uspostavljajući kampove za obuku širom planete, posebno u Pakistanu, Saudijskoj Arabiji, Bosni, Makedoniji, Tunisu, Alžir, Kini itd.”.

Ovi tajni kampovi za obuku na Bliskom Istoku, u Sjevernoj Africi i na Balkanu nastavili su da proizvode mlade džihadiste koji su se zatim pridružili raznim globalnim islamističkim organizacijama, poput Al-Kaide i Muslimanske braće, između ostalih. Vjeruje se da je ova druga počela da komunicira sa britanskom obavještajnom službom 1941. godine, prema istoričaru i bivšem istraživaču iz Chatham Housea Marku Curtisu, koji je u knjizi „Tajni poslovi: britanska kolumnija sa radikalnim islamom“ iznio britansku saradnju sa međunarodnim islamskim entitetima.

„Uz to, namjerno uništavanje sekularnog islama i arapskog nacionalizma (stranka Baath, na primjer) u Iraku, Siriji i Libiji dozvolilo je ovom čudovištu da stvori zabrinjavajuću gomilu čudovišne djece, danas poznate kao Daesh kojem se pridružilo oko 40.000 ljudi širom svijeta“, napominje Vereycken.

Iza nedavnog porasta nasilja u Francuskoj i Austriji mogao bi se nalaziti čitav niz scenarija: ili je neodgovorna evropska politika prema muslimanskom svijetu uzvratila udarac ili neke snage namjerno siju paniku među zemljama članicama EU koje su već pogođene pandemijom koronavirusa, navodi Vereycken.

Macron pokušava da smanji ranjivost Francuske

Pored usmjeravanja novca i oružja džihadistima na Bliskom Istoku, Sjevernoj Africi i Centralnoj Aziji tokom 1980-ih i kasnije, neke evropske zemlje otvorile su vrata i migrantima iz pretežno muslimanskih zemalja, kao i raznim islamskim institucijama bez provjere predostrožnosti i potrebnih zahtjevanja mjera koje prate uspješnu integraciju, smatra političar.

Dok je razgovarao o terorističkim napadima u Briselu u martu 2016. – usred sirijskog rata i evropske izbjegličke krize – Vereycken je podigao alarm zbog islamističke indoktrinacije muslimanske omladine u Evropi od strane vehabijskih i salafističkih propovjednika. Analitičar je tada primijetio da su brojni belgijski i francuski muslimanski entiteti imali veze sa Muslimanskom braćom.

Četiri godine kasnije, u julu 2020. godine, francuski Senat objavio je izvještaj na 224 stranice koji opisuje rastući uticaj islamista na francusku muslimansku zajednicu u posljednjih 20 godina i izdvaja Muslimansko bratstvo. Prema dokumentu, entitet kontrolira oko 10 % svih džamija u Francuskoj i najmanje 600 udruženja.

Početkom oktobra, francuski predsjednik Emmanuel Macron iznio je plan za suzbijanje „stranih uticaja“ i „islamističke radikalizacije“ u Francuskoj. Nakon odsjecanja glave francuskom nastavniku Samuelu Patiju 16. oktobra u predgrađu Pariza, francuska vlada je raspustila kolektiv Cheikh Yassine, navodno povezan sa Hamasom (ogrankom Muslimanske braće), signalizirajući da je na stolu još mnogo raspada.

„Francuska vlada još uvijek ne želi da dostigne vrh komandne strukture, ali [pokušava] barem da smanji ranjivost zemlje operacijama koje spolja planiraju takozvana „Islamska država Daesh i oni koji vode to”, kaže Vereycken. „Jedno francusko udruženje se raspušta jer je, prema navodima vlade, njegov osnivač lično otišao u Siriju i ušao u zonu koju je okupirao Daesh“.

Problem islamizacije može se riješiti u saglasnosti sa Rusijom i Kinom

Pitanje islamizacije mora se rješavati na mnogim nivoima; međutim, važno je da ne pravite iste stare greške, prema francuskom političaru.

“Budući da su teroristički napadi pogodili nekoliko evropskih zemalja, EU će morati da iznese neke odgovore”, kaže Vereycken. „Italijanski ministar spoljnih poslova Luigi di Maio sada se zalaže za evropski „Patriotski zakon“ po uzoru na istoimeni američki zakon, dok svi znaju da je Bushov „rat protiv terorizma“, legalizovao mučenje, nadzor i „ciljane atentate“ bespilotnim letjelicama, izazvao veliku kolateralnu štetu, mada nije tragao za „nevidljivom“ infrastrukturom terorizma, a samo je pogoršao stvari“.

Da bi iskorijenili problem, lideri Sjedinjenih Država i Evrope moraju da pregledaju politike koje su vodile prethodne administracije u muslimanskim zemljama, kao i njihove tajne operacije, prema njegovim riječima.

Pored toga, Evropljani moraju da podstaknu najprogresivnije i humanističke verzije islama da ga odvrate od radikalizma.

„Francuska, koja je prevazišla svoju unutrašnju vjersku podjelu i čiji je kardinal Mazarin postao ključni arhitekta Vestfalskog mira 1648. godine, može nadahnuti i postati alat za posredovanje za takav bolji i mirniji svijet“, smatra Vereycken.

U isto vrijeme, političar tvrdi da je vrijeme da EU odgovori na zahtjev Moskve da organizuje konferenciju o izbjeglicama u Siriji 11. i 12. novembra, sugerišući da bi inicijativa „stvorila protivtežu iracionalnosti terorizma“.

„Takav samit bio bi savršen povod da SAD, Rusija, Kina, Francuska i Velika Britanija uspostave tip koordinacije G-5 koji je trenutno ključan za rješavanje svih glavnih izazova sa kojima se čovječanstvo suočava, bilo da je to svjetska kriza sa hranom, nuklearnim razoružanjem, svjetska epidemija COVID-19, ili za rekonstrukciju pristojnog bretonvudskog mehanizma potrebnog za obnovu svjetske ekonomije “, zaključuje on.