Godine 1921. u Torontu su kanadski naučnici Sir Frederic G. Banting, Charles H. Best i Richard Maclaod su na univerzitetu u Torontu izolovali insulin iz goveđeg pankreasa.
Prije 1921. godine, bilo je vrlo rijetko da osobe oboljele od dijabetesa tipa 1 žive duže od dvije godine. Otkriće inzulina danas spada u jedno od značajnijih medicinskih otkrića dvadesetog vijeka, a i danas je najučinkovitiji način liječenja dijabetesa tipa 1.
11. januara 1922. godine, četrnaestogodišnji dječak Leonard Thompson koji je obolio od dijabetesa ležao je na umoru u Općoj bolnici u Torontu. Dječak koji je zapao u tešku ketoacidoznu komu, prva je osoba kojoj je ubrizgan inzulin. Izolovani ekstrakt inzulina koji je Leonard primio bio je nepročišćen što je za posljedicu imalo nekoliko alergijskih reakcija i tretman je bio prinudno obustavljen.
U narednih petnaestak dana dr James Collip je danonoćno radio na pročišćavanju inzulina izolovanog iz goveđeg pankreasa. Dječak Leonard drugu dozu inzulina dobio je 23. januara. 1921. godine. Tretman je ovaj put bio izuzetno uspješan, bez ikakvih popratnih reakcija i potpuno je eliminirao sve znakove dijabetesa kod dječaka.
Od tada je insulin spasio život milionima ljudi i iz temelja izmijenio tok i prognozu šećerne bolesti.
Za ovo epohalno otkriće Sir Frederic G. Banting je zajedno sa profesorom Richardom Maclaodom, direktorom Fiziološkog zavoda u Torontu, u kojem su istraživanja obavljena, dobio 1923. godine Nobelovu nagradu, ali ne i profesori Best i Collip, što se smatra jednom od najvećih grešaka koje je Nobelova fondacija učinila u svojoj preko sto godina dugoj istoriji postojanja.
Životinjski inzulin, goveđi i svinjski, ostao je dugo vremena kao jedini inzulin. 1950. godine je otkriven sekvencijski raspored aminokiselina u humanom inzulinu. Prvi sintetski inzulin proizveden je ranih šezdesetih godina, a prvi genetski sintetički humani inzulin je proizveden 1977. godine. Njegova komercijalna prodaja počela je 1988. godine u tvornici Eli Lilly. Daljim istraživanjima inzulina, tokom devedesetih godina dvadesetog stoljeća napravljena je nova generacija inzulina tzv. humani inzulinski analozi ili moderni inzulini koji imaju bolje karakteristike od humanih inzulina; brže ili duže djelovanje, izazivaju manje hipoglikemija i tako dalje. Danas se insulin proizvodi kao čisti ljudski insulin tehnologijom rekombinantne DNK – dezoksiribonukleinske kiseline.
Hvala,
Moj sin je zahvaljujuci ovim pronalascima i razvoju ziv, i vodi puni zivot. Moj duboki naklon i zahvalnost!