Ljubica-Cuca Sokić rođena je na današnji dan 9. decembra 1914. godine u Bitolju, odrasla u Beogradu, a svojim je dugogodišnjim umjetničkim radom, predanošću i monaškom prirodom, stekla širok krug poštovalaca – od kolekcionara i mladih slikara i slikarki, njenih studenata, do sasvim običnog svijeta.
Studirala je slikarstvo na Umetničkoj školi u Beogradu, u klasi profesora Vase Pomorišca, Ljube Ivanovića i Bete Vukanović, a naobrazbu završava 1934. godine.
Na studijskom putovanju u Parizu boravila je od 1936. do 1939. godine; veliki grad, tadašnji centar avangardne umjetnosti, mlada slikarica je snažno doživjela, što će svakako uticati na njen stvaralački izraz lirskog toka na tragu Cezanneovog slikarstva.
Njena slikarski put kretao se finom linijom od realizma do sasvim neobičnih interpretacija doživljenog – od djelimočnog prema strogo apstraktnom izrazu, da bi se njeno slikarstvo, bez naglih preloma, vratilo na predmetnost u obliku neofiguracije i metafizičkog realizma.
Ženski portret i figura žene je značajna tema u Cucinom stvaralaštvu. Zanimljivo je da su muški portreti u njenom radu bili izuzetak, dok je u njenoj zaostavštini nađeno više desetina crteža i pastela sa ženskim portretima, figurama i aktovima. Nije ih izlagala, niti prodavala. Oni su imali poseban značaj u njenom životu. Slično, kao i Zora Petrović, ostavila je čitav niz prikaza žena koje je često slikala za sebe, bez želje da budu prikazani svijetu, kao da je u njima donekle preispitivala i sopstvenu žensku prirodu.
Od 1948. do 1972. bila je profesor na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu, na predmetima slikarstvo i akvarel. Kod nje su studirali Ćelić, Srbinović, Otašević, Bogojević, Krsmanović i mnogi drugi sjajni likovni umjetnici. Voljela je profesuru i nastojala je da svoje znanje i iskustvo prenese svojim studentima, ali i da im pruži potpunu slobodu u razvoju njihovih umjetničkih individualnosti.
U Srpsku akademiju nauka i umetnosti ušetala je kao treća žena slikarka, a imala je samo 38 godina. Za dopisnog člana Akademije nauka i umetnosti izabrana je 1968. godine, a za redovnog 1978. godine. Umrla je u Beogradu, 8. januara 2009. godine.